Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band
Release was 1 juni 1967, op 10 juni heb ik het album gekocht.
Alles was spectaculair aan deze plaat.
De hoes: met op de 1e plaats de foto-collage van (nu zeker) historische figuren: Marilyn Monroe, Marlène Dietrich, Johnny Weismuller, Oscar Wilde, James Dean, Mohammed Ali, Stu Sutcliffe, Karl Marx, Frank Sinatra, Carl Gustav Jung, Bob Dylan, Marlon Brandon, W.C.Fields, Edgar Allen Poe, etc.
Vervolgens waren daar de "bewijzen" en "verwijzingen" naar de zgn. dood van Paul McCartney; een hardnekkig gerucht wat die dagen de ronde deed.
Er werden artikelen en radio-programma's aan besteed....de (Beatles-fan-) wereld stond op zijn kop....
Het praatje ging dat Paul overleden was, dat het verbijsterende nieuws geheim gehouden was en dat hij vervangen werd door een dubbelganger met ook eenzelfde stemgeluid.
De hoes van "Sergeant Pepper" was "o, zo duidelijk":
- De Beatles met de mensen achter zich stonden bij een graf, het graf van Paul dus.
- Het graf is begroeid met bloemen, ook in de vorm van een snaarinstrument, wat zonder meer de basgitaar van Paul was (er zijn maar 3 snaren te zien, en kon dus geen slag- of ritmegitaar zijn...)
- De figuur die achter Paul staat, houdt zijn hand boven Paul's hoofd (als het ware als een zegening)
- Rechts zit een pop, met daarop de tekst: "Welcome Rolling Stones / Good Guys"...nou, dat beloofde in die dagen dus echt NIET veel goeds !
De rivaliteit tussen Beatles- en Stones-fans was erg venijnig, soms zelfs vijandig.
Wanneer, zoals hier, op een BEATLES-hoes een positieve verwijzing naar de Stones stond, dan was dat voor het Beatles-legioen ronduit verbijsterend.
- Op de achterzijde van de hoes staan 3 Beatles met het gezicht naar de camera, 1 heeft de rug toegekeerd.
Precies..., dat is de "overleden" Paul !
- Op de binnenhoes-foto is het embleem op Paul zijn linker-arm te zien: "O.P.D".
Die afkorting stond voor "Original Paul is Dead", werd gezegd....

Zo was er van alles wat de gemoederen heftig beroerde.
Het zou nog enige tijd voortduren ook (met "bewijzen" op andere covers en in teksten).
Inmiddels weten we hoe één en ander verlopen is.
En hoe jammerlijk er al 2 andere Beatles te betreuren zijn.

"Sergeant Pepper" als plaat ?
Fantastisch ! Nog altijd.
Een keerpunt binnen de popmuziek van die tijd. Een prachtig creatieve symfonie, verhalend en vooral vernieuwend.

1967, PCS 7027 , Parlophone / EMI