Yellow Submarine...13 januari 1969
Wat een flut-plaat eigenlijk; met name de A-kant.
Het begint al met de titelsong: een kinderachtige Yellow Submarine.
En veel beter wordt het niet.
Op één na: "Hey Bulldog"...dat stáát.
Maar verder zegt de A-kant van dit album me niet veel (ook al is het de soundtrack bij de film en ook al eindigt het met "All You Need Is Love", een nummer wat alleen maar credits mag krijgen vanwege de wereldwijde tv-uitzending en de liefdevolle Liefdesboodschap waarvoor het gebruikt is, maar daar blijft het dan ook bij).
De B-kant is enigszins een verademing na de teleurstelling van de "songs"....maar ach, weer 1 keer beluisterd nu, zodat de plaat opnieuw voor jaren opgeborgen kan worden.
Een Submarine dus...

13 januari 1969 E.M.I.

Het Witte Album - De Witte Elpee.
Het referentienummer op de elpee die ik heb is: 0064623.
Wat een sensatie!
Een dubbel-elpee: eindeloos veel Beatles-muziek, maar vooral: "hoe zit het nu toch eigenlijk met Paul ? "
Het gerucht over Paul's dood was nl. al wekenlang een hot item (misschien wel maandenlang).
Dit Witte Album ontzenuwde de praatjes met in "The Glass Onion" regels, zoals: "the Walrus was Paul" en over de Fool on the Hill: "I tell you man he's living there still"
(De Walrus in de Magical Mystery Tour was een persoon in een robben-pak...dat had iedereen kunnen wezen. "The Glass Onion" gaf nu dus uitsluitsel....)
Verder staan er uiteraard ook enkele (flauwe) McCartney-liedjes op.
Zoals "Ob-la-di-ob-la-da", wat direkt volgt na het 'onthullende' "Glass Onion", en "Martha My Dear" (over de hond van McCartney).

De beste song vind ik het George Harrison-nummer : "While My Guitar Gently Weeps".
Ik vind het één van de beste, zo niet DE beste Beatles-song.
Veel wat George maakte vind ik prachtig, het heeft onmiskenbaar zijn geluid en sfeer.
George en John waren de meest betekenisvolle Beatles.
Allebei meer kunstenaar dan de andere twee.

Back In The USSR
Dear Prudence
Glass Onion
Ob-La-Di, Ob-La-Da
Wild Honey Pie
The Continuing Story Of Bungalow Bill
While My Guitar Gently Weeps
Happiness Is A Warm Gun
Martha My Dear
I'm So Tired
Blackbird
Piggies
Rocky Raccoon
Don't Pass Me By
Why Don't We Do It In The Road
I Will
Julia
Birthday
Yer Blues
Mother Nature's Son
Everybody's Got Something To Hide Except Me and My Monkey
Sexy Sadie
Helter Skelter
Long, Long, Long
Revolution I
Honey Pie
Savoy Truffle
Cry Baby Cry
Revolution 9

Good Night

Release 22 november 1968

Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band
Release was 1 juni 1967, op 10 juni heb ik het album gekocht.
Alles was spectaculair aan deze plaat.
De hoes: met op de 1e plaats de foto-collage van (nu zeker) historische figuren: Marilyn Monroe, Marlène Dietrich, Johnny Weismuller, Oscar Wilde, James Dean, Mohammed Ali, Stu Sutcliffe, Karl Marx, Frank Sinatra, Carl Gustav Jung, Bob Dylan, Marlon Brandon, W.C.Fields, Edgar Allen Poe, etc.
Vervolgens waren daar de "bewijzen" en "verwijzingen" naar de zgn. dood van Paul McCartney; een hardnekkig gerucht wat die dagen de ronde deed.
Er werden artikelen en radio-programma's aan besteed....de (Beatles-fan-) wereld stond op zijn kop....
Het praatje ging dat Paul overleden was, dat het verbijsterende nieuws geheim gehouden was en dat hij vervangen werd door een dubbelganger met ook eenzelfde stemgeluid.
De hoes van "Sergeant Pepper" was "o, zo duidelijk":
- De Beatles met de mensen achter zich stonden bij een graf, het graf van Paul dus.
- Het graf is begroeid met bloemen, ook in de vorm van een snaarinstrument, wat zonder meer de basgitaar van Paul was (er zijn maar 3 snaren te zien, en kon dus geen slag- of ritmegitaar zijn...)
- De figuur die achter Paul staat, houdt zijn hand boven Paul's hoofd (als het ware als een zegening)
- Rechts zit een pop, met daarop de tekst: "Welcome Rolling Stones / Good Guys"...nou, dat beloofde in die dagen dus echt NIET veel goeds !
De rivaliteit tussen Beatles- en Stones-fans was erg venijnig, soms zelfs vijandig.
Wanneer, zoals hier, op een BEATLES-hoes een positieve verwijzing naar de Stones stond, dan was dat voor het Beatles-legioen ronduit verbijsterend.
- Op de achterzijde van de hoes staan 3 Beatles met het gezicht naar de camera, 1 heeft de rug toegekeerd.
Precies..., dat is de "overleden" Paul !
- Op de binnenhoes-foto is het embleem op Paul zijn linker-arm te zien: "O.P.D".
Die afkorting stond voor "Original Paul is Dead", werd gezegd....

Zo was er van alles wat de gemoederen heftig beroerde.
Het zou nog enige tijd voortduren ook (met "bewijzen" op andere covers en in teksten).
Inmiddels weten we hoe één en ander verlopen is.
En hoe jammerlijk er al 2 andere Beatles te betreuren zijn.

"Sergeant Pepper" als plaat ?
Fantastisch ! Nog altijd.
Een keerpunt binnen de popmuziek van die tijd. Een prachtig creatieve symfonie, verhalend en vooral vernieuwend.

1967, PCS 7027 , Parlophone / EMI

Revolver
Elpee in augustus 1966 meegebracht uit London...we waren de 1-sten die de nieuwe plaat van de Beatles hadden. Dat was me wat !
Samen gekocht, een jaar later betaalde ik de 2e helft van het aankoopbedrag en was ie helemaal van mij...;)))
Alle teksten op de binnenhoes geplakt. ("Muziek Expres presenteert de SONGTEKSTEN van de gloednieuwe Beatles L.P.: REVOLVER")
1. Taxman
2. Eleanor Rigby
3. I'm only Sleeping
4. Love You To
5. Here There and Everywhere
6. Yellow Submarine
7. She Said She Said
8. Good Day Sunshine
9. And Your Bird Can Sing
10. For No One
11. Dr. Robert
12. I Want To Tell You
13. Got To Get You Into My Life
14. Tomorrow Never Knows

5 augustus 1966 /EMI Records PMC 7009 Mono